|
|
zanger: | Nijssen-Luijten, Gertrudis |
|
| | woonplaats: | Herten | | geboorteplaats: | Neer | | geboortejaar: | 1897 | | jaar van overlijden: | 1982 |
| commentaar: | Gertrudis Nijssen-Luijten leefde van 25 februari 1897 tot 26 juni 1982. De liederen die ze van haar tien tot twaalf jaar oudere zusters leerde, waren waarschijnlijk van moeder op dochter overgeleverd. Ook de Duitse liederen werden thuis gezongen onder het werken en breien. Het handschriftenarchief bevat diverse door haar opgeschreven liedteksten en beschrijvingen van lokale gebruiken zoals met betrekking tot de kermissen na pinksteren in de gehuchten rond Eijsden. De straten en huizen werden versierd, er werden processies gehouden en missen opgedragen. Van half vijf 's middags tot half elf 's avonds was er de cramignon (zie ook OPN OGL 42910). Met de muziek voorop gingen oud en jong zingend en hossend, hand in hand in een kring of lange slinger, door de straten en trokken langs alle cafés. Op oudejaar trokken de kinderen zingend langs de deuren waarbij ze krakelingen van brooddeeg kregen, die in een touw om de hals werden gehangen. Ook werden van boven uit de ramen appels, vijgen, noten en zuurtjes naar hen gegooid. Bij sommige huizen gingen de kinderen in een rij de voordeur in en de achterdeur weer uit. Ook met Sint-Maarten trok de jeugd zingend langs de huizen met lampions en uitgeholde bieten met een brandende kaars erin. Na afloop werd van hout en afval een vuur gestookt. Bij bruiloften in Swalmen, waar Gertrudes lange tijd woonde, was destijds het 'stoetsgooien' gebruikelijk. De stoet is een rond witbrood gevuld met kleingeld. De bruid gooit de stoet tussen de jeugd, die het brood uit elkaar trekt om het geld te bemachtigen. Een ander gebruik uit haar jeugd was om een echtpaar dat het niet meer met elkaar kon vinden te schande te maken. Een optocht van buurtgenoten trok onder het maken van veel kabaal met zwepen, fluiten, potten en pannen naar het huis van het echtpaar en probeerde een ezel op de muur te schilderen. Dit gebruik was eigenlijk verboden, maar werd oogluikend toegelaten door de politie. Deze moest er echter wel eens aan te pas komen omdat er rake klappen konden vallen. Gertrudes gaf ook nog een recept voor stampot met steelmoos, een voorjaarsgroente die men vroeger at. | | dossier: | verdere informatie in dossier |
| repertoire |
| |
| |
| |
|
