|
|
zanger: | Vries-Hoek, Petronella (Pietertje) de |
|
| | woonplaats: | Zwaag | | beroep: | boerin, baakster | | geboorteplaats: | Wognum | | geboortejaar: | 1884 | | jaar van overlijden: | 1968 | | getrouwd met: | Vries, Piet de | | vader: | Hoek, Hendrik | | moeder: | Wenker, Grietje |
| commentaar: | Petronella (Pietertje) de Vries-Hoek, geboren op 2 mei 1884, was een boerendochter. Een jaar na haar geboorte overleed haar vader, waardoor zijn vrouw en vier dochters waren aangewezen op de geringe armensteun van de kerk en de gemeente. Pietertjes moeder probeerde wat bij te verdienen met het wassen en herstellen van de kleding van boerenknechten en het breien van hun kousen. Al jong werden de vier dochters hierbij ingeschakeld en tijdens dit werk werden liedjes geleerd en gezongen, zoals 'Heb je wel gehoord van Jochems grote hond' (OPN OGL 18306). Voor haar trouwen in 1908 werkte ze bij boeren onder meer als hulp bij het boter- en kaasmaken. Daar maakte zij kennis met wereldse en religieus getinte liederen, die werden gezongen onder het werk en bij jaarfeesten en bruiloften, zoals 'Hoe vrolijk kan de boer niet leven' (OPN OGL 18313).
Pietertje en haar man Piet zongen graag met hun dochter Annie en pleegdochter Marga, thuis en op het land, en Pietertje gebruikte de liederen ook om levenswijsheden aan haar dochters door te geven. Zij was (onbetaald) baakster bij vele grote gezinnen op West-Zwaagdijk en aan het Keern. Volgens kinderen uit deze families zong zij met hen liedjes ter gelegenheid van een geboorte.
Kleinzoon Peter Wester (1946), de oudste van de twaalf kinderen van Annie en Niek Wester, vertelde dat zij traditioneel op zondagmiddag op bezoek gingen bij opa en opoe. Tegen het eind van de middag werd vaak samen gezongen, vooral in de donkere maanden als er werd 'geschemerd'. Dit nog even wachten met het aansteken van het elektrische licht gebeurde uit noodzakelijke zuinigheid. De oudere kleinkinderen kennen nog steed de meest van de liederen die bij Pietertje zijn opgenomen. Vanaf 1965 woonde de familie met drie generaties onder één dak. Na Pieterjes dood in 1968 bleef opa Piet - hoewel zijn repertoire kleiner was - zingen met de jongere kleinkinderen en achterkleinkinderen. | | dossier: | verdere informatie in dossier |
| repertoire |
| |  |
| |  |
| |
|
