|
|
|
[4] IC HADDE EEN GESTADICH MINNEKEN (AL 98)
Een verlaten minnaar concludeert dat vrouwen niet te vertrouwen zijn - maar dat had hij bij voorbaat kunnen weten, want daar zijn al zoveel liedjes over geschrevenl Een liefdesklacht die overal in de Nederlanden ruim een eeuw lang zeer populair is geweest.
An abandoned lover concludes that women are not to be trusted - but he should have realised thls in advance, as so many songs have been composed about this! A lover's plaint that was popular for over a century in the Low Countries.
Een nyeu liedeken
Ic hadde een gestadich minneken, (*1)
-Geen scoonder die daer leeft-
Vercoren in mijn sinneken.
Van rouwe mijn herte beeft,
Want si mi nu begheeft. (*2)
daerom mach ic wel scriven:
Wantrouwe van alle wijven, (*3)
Want si een ander heeft.
Twee bruyn ogen so draget si
So vriendelic int gesicht,
Daer mede so verjaget si
Druck lijden int gewicht.
Tis lange te voren gedicht,
Tis lange te voren geschreven,
Dat si mi soude begheven:
Want vrouwenwoorden die zijn lichte.
Hoe soude ic haer vergeten?
Ic ligghe in swaer verdriet.
Van drincken noch van eten
Can ic ghevoeden niet. (*4)
Ick weet wel hoe si hiet
Die mijn herteken heeft bevanghen:
Naer haer staet alle mijn verlanghen,
Ic leve in swaer verdriet.
(*1): trouwe geliefde
(*2): verlaat
(*3): wantrouw alle vrouwen
(*4): met drinken noch eten kan ik me voeden | |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Egidius Kwartet (artiest),
Het Antwerps liedboek 1544 = The Antwerp songbook. GLO 6058
|
|
2004
|
|
| 2: 4 |
|
|
|
