|
|
[15] HOE IS 'T BELOVEN
In 1634 vertoeft Constantijn Huygens in het gevolg van Frederik Hendrik in de garnizoensstad Nijmegen. Suzanna, inmiddels zijn vrouw, heeft beloofd hem op te zoeken, maar om de een of andere reden komt het er niet van. Huygens hunkert ernaar zijn Sterre weer te zien.
Lied Wijze: Luz de mi alma
Hoe is 'tbeloven Van ons vergaren Soo haest verstoven Met wind en baren? Aij eighen Sterre Die mij van soo verre Ziet en niet en siet, Aij Sterre waerom en verschijnt ghij niet?
Het soet verbeiden Van uw genaken Kost mij het scheiden Min bitter maken: Maer stoute Sterre Die u doe soo verre Van ontrouw geliet, Ontrouwe Sterre, ghij en meenden 't niet
Soeck ick in 'thooghe Van 's hemels ronden, Strax seght mijn ooghe Ghij zijt gevonden: Maer schoonste Sterre Die ick van soo verre Sonn en Maen benij, Maer, Sterre en isser gheen als ghij.
Gaen ick beneden Langs 'taerdrijck werren, Strax seght de Reden Daer staen geen' Sterren: Ey aerdsche Sterre, Die ick eens soo verre Van den Hemel koos, Komt, Sterr'en maeckt de reden redenloos.
Tekst en melodie uit KB Den Haag, Ms. KA XLB, 1634, 4e stuk. | |
|
Camerata Trajectina (artiest),
Muziek uit de Gouden Eeuw: Constantijn Huygens en Gerbrand Adriaensz. Bredero. GLO 6013.
|
1992
|
|
1: 15 |
|
|
|