|
|
|
Uit de codex Jerome Lauweryn van Watervliet (ca. 1505-6)
[16] IC WEET EEN MOLENARYNNE
`Malen' was een even geliefde sexuele metafoor als tegenwoordig `naaien'. Het volgende lied is dan ook nauwelijks dubbelzinnig te noemen: `Ik weet een mooie molenarin, wat zou ik graag met haar malen'.
Er zijn verscheidene polyfone zettingen van dit oude lied, die alle slechts de eerste strofe geven. Hoe het afloopt, weten we uit een 18e-eeuws (!) mijnwerkersliedboekje uit Duitsland: na het malen met de zanger krijgt de molenarin ruzie met de molenaar.
Ic weet een molenarynne
Van herte alzo fyn.
In alle dese landen
en mach geen scoender zyn.
Ryck god, wou zy my malen,
Goed cooren zal ic huer halen,
Wil zy myn molenarynne zyn.
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Pacxken van minnen: Middeleeuwse muziek uit de Nederlanden. GLO 6016
|
|
1992
|
|
| 1: 16 |
|
|
|
