3. Doen Daphne d'overschoone Maeght
Stemme: When Daphne did from Phoebus fly.
Doen Daphne d'overschoone Maegt
Van Apollo haer vlucht nam ten Bosschewaert in.
En van hem snel wierd naeghejaeght.
Hy liep en hy riep vast, O schoone Goddin,
Toeft wat, toeft wat, weest niet verbolghen.
Ey waerom loopje? jou selven besind:
Leeuwen, noch Beyren, noch Tygers dy volghen.
Maer 't is Apollo die u soo bemind:
Wild u erbarmen yet,
Acht ghy mijn karmen niet?
Laet ghy mijn Godheyt dan in de ly?
Hebt deernis, o Daphne! hebt deernis met my.
De geen daer ghy so schuw van vlucht,
Is Harder, noch kinckel, die 't vee hoed, of weyd:
Maer 't is een God die door de lucht
De gulde glans van sijne stralen uytspreyd.
d'Opperste Iupiter is mijn Heer vader,
Claros, en Delphos, en Tenedos staen
Tot mijn gebied en bevel allegader:
Ick ben de Son, [en] mijn suster de Maen.
Kruyden en bloemen,, die
Ick nau te noemen,, sie
Locken mijn stralen alleen uyt d'aerd:
Mach dit u niet locken? O schoon' u bedaerd!
Noyt word ick oud, staeg blijf ick jong,
Mijn hayr en vergrijst noyt: maer blijft even geel,
En dat mijn stem: wanneer ick song
By de negen Musen, en 't spel van mijn Veel
U (O mijn Daphne!) mocht komen ter ooren,
Dat ghy soo lang u loopen eens liet.
't Sou buyten twijffel u hartje bekoren,
Om my te helpen uyt mijn verdriet.
Och hoe gerustjes wou,
Ick dan met kusjes jou
Liefjen onthalen, als een Goddin!
Nu Daphne staet, Daphne hoord doch na mijn min.
Maer 't was om niet wat Phoebus riep:
Want Daphne vlood van hem so snel als sy kon.
Waerom hy oock soo schichtich liep,
Dat hy haer in 't lopen op 't laetste verwon.
Peneus! Peneus! Phoebus bestormt my,
Helpt my o vader! riep Daphne vertsaegt.
Kuysche Diana komt, bid ick, vervormt ghy
Stracx dese schoonheyt, verhoort doch u maeght:
Want ick wil sterven,, eer
Hy sou verwerven,, meer.
Dood! ghy zijt my seer wellekoom,
Daermede wierd Daphne vervormt in een boom.
De droeve Phoebus bleeck van rouw,
Omhelsde met tranen de lieve Lauwrier.
En seyd, o Boom! beeld van mijn vrou!
Blijft altijd jong, en een vyand van 't vyer,
Sparteld en klaterd wanneermen u blad'ren
Werpt in het vyer, doet als Daphne deed,
Doen haer het vyer van mijn minne wou nad'ren,
Strijd dan, als Daphne my weder-streed.
Leert daer de Maeghden door,
Als men haer jaeght, het oor
Nimmer te buygen naer gayle lust:
En daer op heeft Phoebus den boom eens gekust.
Uit: J.J. Starter, 'Friesche Lusthof' (2/ca 1622) | 3. A pleasant new Ballad of Daphne*
To a new tune.
When Daphne from faire Phoebus did flie,
The West winde most sweetly did blow in her face:
Her silken Scarfe scarce shaddowed her eyes,
The God cried, O pitie, and held her in chace,
Stay Nimph, stay Nimph, cryes Apollo,
Tarry, and turn thee, Sweet Nimph stay,
Lion nor Tyger doth thee follow:
Turn thy faire eyes and look this away.
O turn O prettie sweet,
And let our red lips meet:
Pittie O Daphne, pittie O pitty me.
Pittie O Daphne pittie me.
She gave no eare unto his cry,
But still did neglect him the more he did mone;
He still did entreat, she still did denie,
And earnestly prayes him to leave her alone.
Never never cryes Apollo,
Unlesse to love thou do consent:
But still with my voice so hollow,
Ile crie to thee, while life be spent.
But if thou turn to me,
I will praise thy felicitie.
Pitty O Daphne, pittie O me,
Pitty O Daphne, pitty me.
Away like Venus dove she flies,
The red blood her buskins did run all adowne,
H[is] plaintiffe love she now denies
Crying, help help Diana and save my renowne:
Wanton wanton lust is neare me.
Cold and chast Diana aid,
Let the earth a virgin beare me:
Or devoure me quick a maid:
Diana heard her pray,
And turned her to a Bay.
Pittie O Daphne, pittie, O pittie me,
Pitty O Daphne, pittie me.
Amazed stood Apollo then,
While he beheld Daphne turn'd as she desired,
Accurst I am above Gods and men,
With griefe and laments my sences are tired.
Farewel false Daphne most unkinde,
My love is buried in this grave,
Long have I sought love, yet love could not finde.
Therefore is this my Epitaph
This tree doth Daphne cover,
That never pitied lover,
Farewell false Daphne, that would not pittie me,
Though not my Love, yet art thou my Tree.
from: the Roxburghe Ballad Collection I:388
* Jan Jansz Starter, whose parents were English, based his song 'Doen Daphne' on the English ballad 'When Daphne'. Instead of a literal translation , the original English text is given here: the gist of the text is the same as the Dutch, although details and number of stanzas differ.
Translation: Ruth van Baak Griffioen |
