|
|
|
Wat heb ik hier nog meer. Het liede van Loevestein dat Hugo de Groot in Loevestein zat.
M: Ik ken het niet. Is het een verhaal? En hoe kom je eraan, hoe ken je het?
G: Ik zou het niet weten. Het is het verhaaltje van de ontsnapping van hem in een boekenkist [zingt]:
Op Loevestein woonde eens een man
Het is reeds lang geleên
Van wie zelfs vriend en vijand zei
Zo knap is er niet een
Maar ach, zijn knapheid hield niet veel
Hij had er weinig an
Want nee, hij woonde daar niet als heer
Maar als gevangen man
Juist kwam de boekenkist op 't slot
Waar op stond: H. de Groot
En weldra sprak zijn slimme vrouw:
Nu zijn we uit de nood
Ze dragen jou in deze kist
Vol boeken uit het slot
Je gaat voorlopig naar Parijs
En blijft daar buiten schot
Maar nauwelijks was De Groot ontsnapt
Of daar kwam de cipier
Hij [maalde luid?] en schold geducht
En maakte veel getier
Maar man, sprak toen mevrouw De Groot,
Wat zet je 'n boos gezicht
Wees dankbaar, want jij had de huig
En die heb ik gelicht.
G: Wat is de huig?
T: Die Hugo.
G: De huig is in je mond, achter in je keel, en die was bij die man ook vastgeplakt, zo heb ik het gehoord, en dat heeft zij met een lepel losgemaakt, zij heb zijn huig gelicht want anders zou hij gestikt zijn, die spieren. Het is maar een weet hè? | |
|
|
Opnames gemaakt in de Utrechtse wijken Lombok en Transvaal, 1998
|
|
1998
|
|
|
|
| Transcriptie en evt. annotatie/commentaar door veldwerker Marie van Dijk, 1999-2004 |
|
