|
|
O wel moechdi u verhogen Die om God na u vermogen Den armen troest in haer verdriet Tzy mit woerden of mit werken Voer u doer of voer die kerken Soe waer dat ghi se hoert of siet Vaderlic end mynnentliken Sel u God van hemelriken Daer voer noch in syn rijc ontfaen Daer sel dijt pallaes aenscouwen U getymmert al claer gouwen Vant guet dat ghi hem hebt gedaen
Hoe ghi hem geeft blideliker Hoet pallaes wort suverliker Mit alle sueticheit verciert Des menschen hart machs niet grondieren Hoe ghi daer selt jubilieren Om dat ghi hem nu wel hantiert Loff end eer sul zi u geven Boven in dat ewich leven Daer voer die borgers dancken zeer Wonderlic sul si u prisen Hulp ende troest mit myn bewisen Voer Jhesum onsen lieven Heer
So dat ghi van hem selt horen Coemt myn vrienden uutvercoren Besit myns Vaders ewich rijc Ju bereit mit lieft mit mynne Vander werrelts aen beghinne Want ghijt verdient hebt trouwelic Honger dorst heb ic geleden Veel verdriets veel jammerheden Ghi troeste my in myn gebrec Als ic ju myn noet liet weten Drincken gaefdi my end eten Daer in en sciede gheen vertrec
Oec in al myn ander dogen Quam my troest nae u vermoegen Dus coemt besit myns Vaders rijc U bereit mit lieft mit mynne Vander werrelts aen beghinne Want ghijt verdient hebt trouwelic Hoe wel sel u dat behagen Blidelic suldi hem vragen O Heer wanneer is dit gesciet Dat wy u dus in liden sagen Honger dorst mit ander plagen En troesten u in ju verdriet
Soe suldi dees antwort horen Lieve vrienden uutvercoren Voerwaer voerwaer ic segge ju Also lang gijs een die mynste Mynre hebt gedaen of gunste So lang gesciedet my van u O wat vruechd sal u dan wesen Als u God soe heeft gepresen Voer al dat is of heeft geweest Syn prijs is waerachteliken Want si blijft doch eweliken Mer werrelts prijs is idel feest
O nu wilt doch blideliken Hier beneden op eertrijken Den armen geven troest en raet Wie heeft noet end bidt om Gode Laet u dunken tsi Gods bode Al waer hi wonderlike quaet Als ghi een sult aelmis gheven Is hi guet of quaet van leven Al daer en leyt u niet smyts aen Als ghi so staet in die sinne Dat ghijt puer geeft om Gods mynne Ghi sult daer of groet loen ontfaen
Wie ghi troest in syn behoeven Om Gods myn wilt des geloven Hi wort u tymmerman te hant In dat scoen palaes voerscreven Daer ghi in sult syn verheven Corts boven in dat suete lant Nu God gheeft ons hier die armen Om dyn wille so tontfermen Dat wy noch weerdich moeten syn Alle blijscap mit Venite Ende verlost van dat woert Ite Mit al syn vreselike pyn Amen | |
|
Weense liederenhandschrift
|
eind 15e eeuw
|
Wenen, Österreichische Nationalbibliothek, SN 12875 |
f43r |
|
Komrij 1994, 369 |
|