|
|
|
2. KLAERE WAT HEEFT'ER UW HARTJE VERLEPT
melodie naar Valerius' Neder-landtsche Gedenck-clanck (1625) (Engelse Woddecot)
Kom op meid, niet zo zitten kniezen. Straks krijg je de zon nog aan het huilen.
SANG.
Wijze: Amarilletje mijn vriendin: etc.
Klaere, wat heeft 'er uw hartje verlept
Dat het verdriet in vroolijckheidt schept,
En altijd eeven beneepen verdort,
Gelijck een bloempje, dat dauwetje schort?
Krielt het van vrijers niet om uw deur?
Mooghje niet gaen te kust en te keur?
En doeje niet branden, en blaecken, en braên
Al waer 't u op lust een lonckje te slaen.
Anders en speelt het windetje niet,
Op elsetacken, en leuterigh riedt,
Als: lustighjes: lustighjes. Lustighjes gaet
Het waetertje, daer 't tegen 't walletje slaet.
Siet d'openhartighe bloemetjes staen,
Die u tot alle blijgeestigheidt raên.
Self 't zonnetje wenscht' u wel beter te moe,
En werpt u een lieffelijck ooghelijn toe.
Maer soo se niet, door al hun vermaen,
Steeken met vreughd uw sinnetjes aen,
Soo sult ghij maecken aen 't schrejen de bron
De boomen, de bloemen, de sujvere zon. | |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Oren aan Hooft: Liederen en liedjes van Pieter Corneliszoon Hooft. VNM R 81002
|
|
1981
|
|
| 1: 2 |
|
|
|
