|
|
op de wijse: quy pas.
1. Oe veenes Jent, een swaertorment Een groet elent , lijdt Ick midts deesen Gij staet geprent, Int hert Ick kent Seer exsoelent schoen liefelijcke weesen Wilt gij mij niet voortroesten siet al mijn voordriet en acht het niet Wat mijn geschiet schoen lief gepreesen
2. Mocht Ick bij haer schoen aenschin klaer alsonder vaer eens troest voorwerven geen gout soe swaer sou achten klaer Een liefelijck paer souden wij sterven Alle mijn joelijt, In lijden siet mijn hert voorblijt In sweerels krijt Tis meer dan tijt soude Ick troest erven.
3. Oe maechdelijck saet komt mijn te baet Eert valt te laet wilt druck vooriaegen u fier gelaet seer deelijkaet Dat veenes raet schout nijders plaegen gedenck toch mijn, die in lijden sidn soe worde Ick blij, dat sech Ick vrij niemant dan gij en derf Ick klaegen.
4. Prinsesse reyn gij sidt alleyn lief die Ick mein schoen blom voorheeven dat weerdich grein sijt gij serteyn In sweerels plein wilt mijn niet begeeven geeft mijn konfoort een troestelijck woert ef rechtevoert, weest niet voorstoert (mijn) beede aen hoort en laet mijn leeven. | |
|
Liedbundel van Antonis van Butevest
|
[1590 ca.] [na 1594]
|
Leiden, Gemeente-archief, Gildenarchief no. 1474 |
f126v |
|
Afschrift Meertensinstituut (verm. door C.C. Vlam), naar bron, diplomatisch. |
|