|
|
Ich byn durch frauwen wyllen gereden so menchen dach, So saget myr schone frauwe, wes hait jr mich bedacht, off jr mych wyllen nemen, so verheyst myrs by der zyt, jch sall und moyß van hynnen, o schones myn lieff, myr liefft geyn ander wyff
[2] Liefft dir geyns ander frauwe, so kiere dich her zu myr so sagen ouch die lüyde, wie ich die schoyntste sy, dat loff wyll ich behalden dem alleren liefften myn, myt frysch fryem gewalde o schones myn lieff, dyn eygen wyll ich syn
[3] Hy nam sy by den henden, by yerer snehe wysser hant, hy foyrt sy also balde waill oever eyne smalen ganck wail yn eyn kemerchen dunckel, dae laich der here und slieff, der wechter an der zynnen, o schones myn lieff, den hellen dach an bliess
[4] lyget emantz hie verborgen, der wach uff by der zyt, dat yn dyr lüyde nyt spüren by diesem schonen wyff, ich siene die morgens Roede her dryngen, den dach spuyr ich dae by, dat kleyne waltfoegelgyn syngen, o schones myn lieff dar zu vrauwe nachtegale
[5] Ich hayn myt uch geschertzet, dat ist myr woyrden leyt, ich byn durch vren wyllen gerreden so menche zyt, des laest mich schone vraüwe genyssen, dat ich uch so trauwe byn gesyn, düet myr vr hertz vff sliessen, o schones myn lieff, ade ich fayr dae hyn
[dipl. ed. T. Brüggemann]
1. 'Ik heb om de wil van een vrouw dagenlang gereden (te paard). Zeg me, mooie vrouw, wat heb je voor mij bedacht? Wil je me hebben? Vertel het me op tijd! Ik moet en zal van hier gaan, mijn mooie geliefde. Ik houd van geen andere vrouw.'
2. 'Houd je niet van een andere vrouw? Kom dan bij me terug! Ook andere lieden zeggen dat ik de mooiste ben. Die lofuitingen wil ik behouden, allerliefste mijn. Met frisse en vrije kracht, o mooi liefje, wil ik bij jou horen.'
3. Hij neemt haar bij de hand, bij haar sneeuwwitte hand en voert haar snel over een smal pad naar een donker kamertje. Daar lag de man en sliep totdat de wachter, mijn liefje, de lichte dag aanblies.
4. [De wachter vraagt dan:] 'Ligt hier iemand verborgen? Ontwaak dan nu. Laat je niet door de andere lieden bij deze mooie vrouw vinden! Ik zie het morgenrood opkomen. Ik bespeur de dageraad. De kleine woudvogeltjes zingen - o mijn liefje is zo mooi - onder andere Vrouwe Nachtegaal.'
5. [Dan spreekt de man tot de vrouw:] 'Ik heb met u 'gespeeld', dat zal me bezuren. Ik heb om uw wil zo lang gereden. Dat zorgt ervoor dat ik bestand ben tegen mooie vrouwen. Bedenk wel dat ik u zo trouw was, dat uw hart zich erdoor opende. O, mijn liefje is zo mooi. Vaarwel, ik ga.'
[parafr. vert. T. Brüggemann] | |
|
Liedboek van Kathryn van Hatzfelt
|
1530-1540
|
Berlijn, Staatsbibliothek Preussischer Kulturbesitz, ms. germ. 4o 1480 (olim Cheltenham, Ms. Phill. 9649) |
f22v |
|
|
|