Nederlandse Liederenbank


Vander vrouden des ewichs leuens O Ghi die ihesus wijngaert plant Verblijdt v in dat zuete lant Daer ghi toe sijt vercoren Die cierheit es onsprekelijc Die bliscap is onbegripelijc Die v sal daer gebueren Die claerheit vroude ende zuuerheit Die ihesus v daer heeft bereit en is niet te ghenuemen Iherusalem is dat lant van naem Vol heilicheden scoen bequaem Ueruult met allen vruechden Uan heen en comt daer niement in Dan die int herte draghet ihesus min Ende is verchiert met doechden Dus is hi die sijn wijngaert plant Ende neernstelic dient hem verlanct Om corts bi hem te comen Het sal ewelic dueren sonder berout Het is vele scoenre dan claer gout Verchiert met gulden bloemen Die claerre blincken dan die maen Der sonnen zi te bouen gaen Met haren sueten bloemen Met pueren goude eest scoen paueit Met sueten roosen ouer gheleit Si sellen ewelic dueren O bouen al manen soon Is daer wonderlike scoen Die tlant v heuet ghewonnen Hi is soet gheuoechelijc Ueel scoenre claerre onghelijc Dan hondert dusent sonnen Hi sit daer in dat zuete lant sinen lieuen vader ter rechter hant Voer allen creatueren Die hem aenscouwet hi is verblijt Tien dusent iaer dunct hem gheen tijt Tis waer diet can versinnen Want die tijt en is daer niet Datter emmer meer is verdriet Van buten noch van binnen Men is daer ewelic vroom ende bli Uan allen sorghen is men daer vri Daer en mach ghene weelde ghebreken Maria is daer die coninghinne Al reyne maechden haer ghesinne Die ihesus sijn vercooren Maer zi is bouen al ghemint Van des conincs soon haer lieue kint Als balsam onder den doren Hoe claer scoen ende suuerlijc Dat zi daer is in haers kints rijc En can gheen mensche gheweten Die borghers draghen enen [croen] Si singhen dat clinct in den troen Osanna sanctus alleluya Mer der meechden sanc is soe scoen Si singhen met des conincs soon Ende mit zijn moder maria Hoe dat luut ouer hemelrijc Hoe claer scoen ende zuuerlijc Dat en mach iement spreken Haer croen heeft enen roosen crans Si singhen met ihesus aenden dans Ende louen hem sonder merren Dat cransken heeft soe groet uirtuut Elc roosen geuet meer claerheit vut dan zonne mane ende sterren niet [...] [u]p eertrijc soe goet Dat ruken mach alst cransken doet Al ware al oncruut fyolen Si hooren oec dat zuete geluut Comet mijn gheminde bruut Ende rust in minen arme Si zijn beuaen met ihesus min Als cherubin ende cheraphin Van grooter lieft zi bernen Ghelijc der sonnen is haer aenschijn Si uolghen dat zuete lammekijn Ghecleet mit witten fioelen Die engelen ende zielen sijn ghemeen Ende singhen blidelic onder een Den coninc vanden troone Lof zi v heere sabaoth Almachtich ewich heilich god Een ewich wesen drie persone Ghi zijt die ewich hebbet gheweest Ende hemel eertrijc mit uwen gheest Doet vrolic iubileren Och tis hem zeere ghenuechelijc Te hooren van dat zoete rijc Die eerbaerliken leuen Die ihesum dienen trouwelijc Sijn wijngaert plant hi bouwelijc Die werelt zi begheuen Uvant als hare tijt hier is ghedaen Sal hise daer liefelijc ontfaen Ghelijc der sonnen n[....]ieren Ic en hebbe soe vele oec niet gheseit Dat lant is noch bat bereit Dan enich mensche can ghedincken Plant vrilic ghi zelt daer sijn verblijt Maer ziet dat ghi ghestadich sijt V tijt die naect alleiliken Dat ihesus v daer zal ontbieden U werken sal hi daer ouersien Ende na werc duechden loenen Och waerlic hi is seere verblijnt Die titelic goet voer deeuwich mint Ende wil dat lant vergheten Noctan wel siet sijn fondament Dat scone verchierde firmament Mit sterren ende planeten Och god verleent een yeghelijc Om tlant te dencken op aertrijc Ende daer na te bewonen Gode te louen ewelijc Metten enghelen blidelijc Ende biden heileghen comen. Amen

[handschrift zonder titel]
midden 15e eeuw
Brussel KB: IV 1010
f104v

Johan Oosterman, naar bron, diplomatisch.