|
|
|
1 [53v] O Jhesus bant, o vuerich bant!
Och, waerstu in mijn hart gheplant,
Soe waer mijn siel onbonden
Van menighen druck, van menighen bant,
Daer sij mee in des viants hant is ghebonden:
Dat doen mijn grote sonden!
Daer si mee in etcetera.
2 Des Vaders woert in my coemt voert,
Dit heeft nu in mijn strijt ghestort.
Mijn siel en cans vereenen niet.
Och hart, hout my dijn moet aertkort,
Ghij sijttet, die mijn siel doerboert, allenen;
Heer, wilt mytroest verlenen, allenen.
3 O minlic Aert, o Rosagaert!
Hoe seer sij Dy alles loefs waert!
Dat Ghi my so dueree cofte,
Voer mijn en heb Di niet ghespaert,
Maer dat U lijdens mest beswaert, besochte,
Nye stercker min en vrochten, besochten etcetera.
4 O, Jhesus raet is delijcaet!
Soe wie U mint ende niet en versmaet,
Dat sijn seer abel seden.
Ghij sijt, daer alle mijnen troest aenstaet;
Ghi sijt int twoert als in der daet, besneden,
Heer, set mijn siel in vreden, besneden etcetera.
5 Die rede sijnt al die my dwinct.
Die doot, diet al te nyet brenct,
Die doet my dicwel trueren.
Och, dat ic aldaer bin verblijnt,
Dat ic es niet en heb versint, te voeren,
Dat my doch moet gheboeren, te voeren Dat etcetera.
6 Mijn liefste lief! Ic buych als ryet,
Ic en gheer dat strenghe oerdel niet,
Maer altijt wil ic troest begheren.
Helpt my nu, Heer, uut dit verdriet,
Dat ic by U mach comen met vlit, in eeren;
Heer, wilt my sterven leren!
(1) O Jhesus bant | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f53v |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
