|
|
|
1 In liden ende in striden,
In menich swaer verdriet,
Hevet mi die Heer ghelaten.
Mijn sinnen willen my ontsaten,
Ic en cans ghedraghen niet.
2 Ic draech in mijnre harten,
Soe overgrote pijn,
Het cost my alle mijn crachten.
Ten can my niet ghesachten,
Eer ic ontbonden bin.
Het cost my etcetera.
3 Waerom wil ic dus trueren?
Tmoet al gheleden sijn.
In soeten ende oec in sueren,
Sijn even lanc die uren.
Laet ons verduldich sijn.
In soeten ende oec in sueren etcetera.
4 [xxxix/52r] Alle dinc coemt ten eynde,
Sonder die Liefste mijn:
Hi sel ewich blijven.
Men mach niet al bescriven,
Dat Hy bedrijft in my.
Hi sel ewich etcetera.
5 Als nu, soe is my wee,
Als nu, so is my wel:
Maer als die tijt sel comen,
Dat my alle dinc sel vromen,
Soe ist een ander spel.
Maer als die tijt etcetera.
6 God gheve van Sijnre goeden,
Dat so ghescie in my.
So worttet al vergouden,
Dat ic gaern werken soude,
Tonbliven is in my.
Soe worttet al etcetera.
(1) In liden ende in striden etcetera. | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f51v |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
