|
|
|
Een suverlijc lyedeken: van die mey int geestelijc.
1 Aensiet hoe lustelijc is ons die meye ontdaen
Ende sprutet mit bloemkijns menigherleye!
Soe wie mit druc, mit lijden is bevaen,
In Jhesus' wonden sel hij hem vermeyen.
In Jhesus' wonden etcetera.
2 Nu sijn des meyen telghen uutghespreit
Ende bloeyen schoen, ghelijc den rodenrosen.
Soe wie sijn sonden mit rouwen alhier bescreit,
Onder desen boem soe sel hij hem verpoesen.
Onder desen boem etcetera.
3 Die meye is ons al biden weghe gheset,
Op enen berch, ende die staet alsoe hoghe,
Opdat een yeghelijc sonder let
Vrijlic des meyen crus aenscouwen moghen.
Vrijlijc des meyen crus etcetera.
4 Recht opghewassen so is dat edel greyn,
Het is gheplant in also diepen dale:
Dat was Maria, die suver Maghet reyn,
Van minnen soe sterf die fyere nachtegaele.
Van minnen soe etcetera.
5 Den nachtegaele des crucen boem op clam,
Ende hadt sijn vederen also wijde ontloken.
Hij sanc soe lude die seven noten hoech
Soe dat sijn edel hertkijn is ghebroken.
Soe dat sijn edel hertkijn etcetera.
6 [36v] Aldus soeis nachtegael bleven doot,
Al om die minne van eenre suver Joncfrouwen.
Hij quam minnen al uut sijns Vaders scoet:
Wie hoerde ye ghelijcheit deser trouwen?
Wie hoerde ye etcetera.
7 Soe wie sijn sinnen noch onghestadich sijn
Ende dwaelen uut tot aertschen creatueren,
Die siet wel aen desen edelen nachtegael fijn,
Hoe Hij den doot om onsen wil woude besueren.
Hoe Hi den doot etcetera.
(1) Aensiet hoe lustelijc | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f36r |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
