|
|
|
Dit lyedekijn gaet op die wijse: 'Ic clam dien boem al op, die my tehoghe was etcetera'.
1 Hij troer die troren wil:
Mijn troeren is ghedaen!
Ic heb ghesweghen stille
Maria, wel verstaen.
Ic heb ghe etcetera
2 Waerom soe wil ic troeren
Of sorghen aldus seer?
Ic weet, ic ben vercoren,
Van Jhesum, Mynen Heer.
Ic etcetera
3 Dat ic Hem bin vercoren,
Heeft Hij ghedaen aenschijn,
Want ic most bliven verloren
Deedt Sijn doot ende Sijn pijn.
4 Hij is hier neder ghecomen
Daer in ben ic verblijt;
Misdaet soude my verdoemen
Sijn doot heeft mij ghequit.
5 [xvi/31r] Des wil ic my verblijden
Seer vromelijc in Hem,
Ende draghen tot allen tijden
Sijn doot in mijnen sijn.
6 Des bin bin ic wel ontwaren,
Deedt Sijn doot ende Sijn pijn;
Al baed ic dusentjaren
Twaer al verloren goet.
Al baed etcetera
7 Hier om wil ic Hem minnen,
Die mij dus heeft verlost,
Ende in mijn hertgen binnen
Houden voer al mijn troest.
8 Lof, eer, sij Dij, Marie,
Schoen edel suver Maghet!
Ten was noch waerlijc nie
Dat Ghij my liet versaecht!
(1) Hij troer | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f30v |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
