Nederlandse Liederenbank


¶ O iesus bant o vurich brant och waerstu in mijn hert geplant so war mijn siel onbonden van menigen druc van menigen bant daer si meed is in viants hant ghebonden dat doen mijn grote sonden ¶ Des vaders woort in mi confoort dat heeft nv strijt in mi ghestoort mijn siel en cans vereenen och hert hout mit den mont accoort ghi sijt die mi mijn siel doorboort alteenen lief wilt mi troost verleenen ¶ O iesus raet is delicaet so wie hem mint ende niet versmaet dat sijn seer abel seden hi is dar al ons troost aenstaet in dat woort ende inden daet besneden lief set mijn siel in vreden ¶ Die reden singt al dat mi dwingt die doot diet al te nyete bringt die doet mi dicwil troeren och dat ic aldus bin verblint dat ic des niet en heb versint te voren dat mi doch mocht gheboren ¶ O mintlic aert o rose gaert hoe seer so sijdi louens waert dat ghi mi so dier cochte v lijf en hebdi niet ghespaert mer dat v liden meer beswaert ghesochte nye starker min en wrochte ¶ Mijn liefste lief ic buych als riet ic gheer dat strenge ordel niet mer altijt troosts begheren dat ghi v durbar bloet uut liet dat doet mij vroechd sonder verdriet vermeren lief wilt mij steruen leren

Handschrift Koning
1500-1510
Brussel KB: II 270-II (f. 121-176)
f126v

Jeske van Dongen, naar bron, diplomatisch.