|
|
|
Vermakelijke Minnezang, op het wachten naar Rozemond.
Op een vroolijke wijs.
Hier heeft mij Rozemond bescheiden,
Hier bij deez' boom die welig wast,
Waar mag die schoone zoolang beiden,
Dat zij niet op haar uurtje past.
Of ben ik wat te vroeg gekomen,
Door drift der min waarvan ik kwijn,
o zalig veld, o groene boomen,
't Kon hier te nacht wel bruiloft zijn.
Maar ach hoe lang zijn thans de stonden
Elk omzien duurt een jaar gewis,
Op acht uur was de komst gevonden,
Ik schat het nu ruim negen is.
O avond, zoudt ge uw plicht niet weten
Of is de tijd haar wieken kwijt,
Of heeft Auroor haar zweep vergeten,
Dat zij dus traagelijk zeewaarts rijkt.
Dag voeder, laat u dit noch lusten,
Verkort den dag en rek den nacht,
Spoedt u, gij zult bij Thetus rusten,
En ik bij 't meisje dat ik wacht.
Want zie, daar komt zij mij verlangen,
Nu is gebaren mijn geluk,
Ik zal aan haren boezem hangen
Wijl ik met vreugd haar roosje pluk. | |
|
|
Liederenboekje - Bevattende oude Liedjes en Voordrachten voor alle gelegenheden
|
|
[1900 ca.]
|
| Amsterdam MI: 3978 Gesloten kast B 24 |
| p4 |
|
| Gecorrigeerde OCR van bron (MdB, 2017). |
|
