|
Een oudt liedeken.
RIick god verleent auontuere ons
Sprack daer een frisch ionghelinck.
Dat ic mach comen binnen der muere.
Daer woont die alder liefste mijn
Rijck god gheeft raet
Die wachter en is mijn vriendeken niet
Dat dunct mi quaet
Die ioncfrou niet so vaste en sliep
Si hadde verhoort den ionghelinck
Seer haestelijck si ter veynster liep
Si bant een coordeken aenden rinc.
Daer na niet lanck
Doen si dat coordeken dale liet
Den rinck die clanck
Die wachter niet so vast en sliep
hi hadde verhoort des rincxs gheluyt
Seer haestelijck hi ter tinnen liep
hi stack zijn hooft ter veynster wt.
hi sprac wie is daer.
Die iongelinc neder ter aerden viel
Van grooter vaer
Die ioncfrou sprack met sinnen verstoort
Wat isser wachter dat v deert
Het zijn mijn veynsteren die ghi hoort
die herren zijn drooghe ende onghesmeert
Maect mi niet gram
Ic sie al na den lichten dach
Al oft hi yet quam
Hi sprack ioncfrou en belghet v niet
Ick doe als een wachterkijn
Den lichten dach daer ghi na siet
Dat is die alderliefste dijn
Stille heymelijck swijcht
Want quaem int claer wi waren voorwaer
Ons leuens quijt
Die ionghelinc sprac och wachter goet
Wilt ons niet melden door v doecht
daer mocht of comen groot onmoet
Wat schadet dat wi twee zijn verhuecht
Hi sprac ic sal
Nv gaet al daert die liefste begheert
Maect gheen gheschal
Al inden rinck sette hi sinen voet
Ghelijck hi dicwils hadde ghedaen
Si haelde hem op al metter spoet
Seer vriendelijck was hi daer ontfaen
In corter stont
Si custe hem meer dan duysent weruen
Aen sinen mont
Och willecome seyt si soete lief
Mi en quam mijn dagen noeyt lieuer gast
Nv laet ons met genoechte zijn
Wi willen gaen drincken den coelen wijn
Wi worden gewacht.
Die wachter sal sinen horen blasen.
Als coemt den dach
Een corte wijle was daer niet lanck
Die wachter sanck zijn dagheliet
In sinen armen dat hijse nam
Het scheyden was hem een groot verdriet
Och leyder dach
Ghi doet mi vander liefster scheyden
Die ic oeyt sach | |
|
|
Een schoon Liedekens. Boeck inden welcken ghy in vinden sult. Veelderhande liedekens. Oude ende nyeuwe Om droefheyt ende melancholie te verdrijuen. Item hier sijn noch toe ghedaen Meer dan Veertichderhande nyeuwe/ liedekens die in gheen ander liedekens boecken en staen. Hier achter aen vervolghende [Antwerps liedboek]
|
|
1544
|
| Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek: A: 236.5 Poet |
| f77r |
|
| DBNL/werkgroep Joldersma, naar bron, diplomatisch. |
