|
Een nyeu liedeken.
AEnmerct doch mijn geclach.
Ghi ruyters fraey van sinnen
Ick truere nacht ende dach
Ende roepe o wy o wach
Dwelc ic wel claghen mach.
Want om een die ic eens sach
therte is doorstraelt van minnen
Mer lacen hoort hier naer
al heeftse mi gheleken
Een ander sach ick daer
Staen spreken teghen haer
dat schouwen viel mi swaer
Ende ick ghinck van daer
dat herte dat docht mi breken
Beroert was al mijn bloet
Ic en const mi niet bedwingen
dat dede vrou venus bloet
die alle herten voet
al metter minnen gloet
al mijn bloet nam sinen vloet
Tmost ter nosen wtspringen
Den nacht viel mi te lanc
Ic en conde niet langer dueren
Ic was in haer bedwanck
die minne ginck haren ganc
die swaer gepeysen stranck.
Haer en weet icx geen ondanc
Mocht si mi noch gebueren
Och mocht eens anders gaen
Wilde den tijt verkeeren
Al ben ick gheuaen
Bedruct met menigen traen
al om dat minnelijck graen
alle druck soude ic versmaen
Ende altijt vruecht vermeeren.
Elck die dit liedeken singt
Mint vrolijc tot allen tijden.
die wter schalen drinct
Mer die vrou Venus schinct
Mijn lijden ouerdinct
ist dat ghi int beecxken sprinct
Certeyn ghi moet wat lijden | |
|
|
Een schoon Liedekens. Boeck inden welcken ghy in vinden sult. Veelderhande liedekens. Oude ende nyeuwe Om droefheyt ende melancholie te verdrijuen. Item hier sijn noch toe ghedaen Meer dan Veertichderhande nyeuwe/ liedekens die in gheen ander liedekens boecken en staen. Hier achter aen vervolghende [Antwerps liedboek]
|
|
1544
|
| Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek: A: 236.5 Poet |
| f2r |
|
| DBNL/werkgroep Joldersma, naar bron, diplomatisch. |
