|
|
|
[13] Rosemond, hoordij speelen noch singen?
Een letterlijk opwekkend meiliedje van Pieter Hooft voor zijn vrouw, Christina van Erp. Kom uit de bedstee, mijn liefste! Het wordt licht en de vogels willen de slaap uit je ogen kussen. Verruil de veren van je bed voor de veren van levende vogels. De natuur ontluikt en de dieren hebben zo te zien paringsdrang. Laten wij ze vanochtend vóór zijn!
Sang
Wijse: Aux plaisirs, aux delices bergeres: etc.
Rosemont, hoordij speelen noch singen?
Siet den daegheraedt op koomen dringen.
Dertele duiven, en swaenen, en mussen,
Souden de vaeck uit uw ooghen wel kussen;
Soo 't u luste de doode te ruimen,
Om de lust vande levende pluimen.
Alle weiden, en duinen, en daelen
Haeren aem met verheughen ophaelen.
'T jeughelijck jaer met sijn vroolijcke tijen,
Is rechtevoort op sijn quixte [te] vrijen.
Kruien, boomen, en bloemen verovren
En haer proncken met levende lovren.
'T weeligh vee op de graesighe zooden,
O me min, ons te bruilofte nooden.
Al haer gesicht haer gebaer en haer spreecken,
Loopen op 't lest vande minlijcke treecken.
Op op op, eer de zon inden dauw schijn.
Laet ons alle gedierte te gauw zijn.
Mithra
1621
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Muziek uit de Muiderkring: liederen van en voor Maria Tesselschade. GLO 6026
|
|
1994
|
|
| 1: 13 |
|
|
|
