|
|
|
[10] Hoe crachtigh ick verpyn
Amoureus liedje van Tesselschade. Al probeer ik het nog zo krachtig te ontkennen, ik ben verliefd. In mijn dromen leef ik tussen hoop en vrees. Cupido wilde me zogenaamd helpen om de verliefdheid te vergeten en ried me aan een muurtje om mijn hart te metselen. Dat heb ik geweten: nu kon de verliefdheid niet meer uit mijn hart weg. Ik was er in gevlogen!
Stem: l'Orangée
Hoe crachtigh ick verpyn,
Door de waarheyd of door schyn,
Te smooren met een coude praet
't Geen vierich in mijn hartje slaet.
Het suyent slaapen doet vermaen
't Sluymerich en 't soet
Een genuchje
Een geduchje,
Een suchje alssem bitter suycker soet.
De Min my leeren wou,
Hoe ick best vergeten sou
Het geen ick niet vergeten cost,
Dat icker staeg om dencken most;
Jae muurt en metst in u gedacht'
En soo ghy enckel wroet (*1),
Om het smertje
Uyt u hertje
Te weeren, seyd hy, dits de beste voet (*2).
Wel luste my de daet
Van het stoocke-viertje quaet,
'k Behielt dat ick wou royen uyt;
Dit is het aertje vande guyt,
Die met slimme, met loose treecken
Dwingelantjes gril
Door sijn crachjes
In gedachjes
Wil woonen, daer men hem niet hebben wil.
(*1): ploetert
(*2): manier
| |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Muziek uit de Muiderkring: liederen van en voor Maria Tesselschade. GLO 6026
|
|
1994
|
|
| 1: 10 |
|
|
|
