|
|
|
1. Een knaapje stond laatst luid te wenen
En de rechter bekeek het zeer bleek
Waar brengt gij dat gestolen goed henen
Zeg knaapje, antwoord mij en spreek.
Uw moeder heeft wis voor het stelen
En bedelen u opgeleid
Zij is in het gasthuis gestorven
Dat heeft me mijn grootmoe gezeid.
Refrein:
Nu sta ik alleen en verlaten op aard'
Mijn grootmoe is alles voor mij
Ach wees niet wreed, heb medelij
Mijnheer, mijnheer, ach wil het mij vergeven.
2. Uw vader heeft wis u bedorven
Wellicht viel zijn hoofd op 't schavot
Of is hij in de kerker gestorven
Dan wacht u hetzelfde lot.
Mijn vader was een dier soldaten
Hij sneuvelde voor land en voor vorst
Op 't slagveld daar is hij gestorven
Een kogel trof hem in de borst.
Refrein:
Nu sta ik alleen en verlaten op aard'
Mijn grootmoe is alles voor mij
Ach wees niet wreed, heb medelij
Mijnheer, mijnheer, ach wil het mij vergeven.
3. Gij spreekt van uw grootmoe zo immer
Zeg mij eens, wie is dan die vrouw
En leerde zij u dan nog immer
Van eerlijkheid, liefde en trouw?
O neen, zij kan mij niets meer leren
Sprak wenend het arme kind
Zij is in het gasthuis mijnheren
Aan beide haar ogen blind.
Refrein:
Nu sta ik alleen en verlaten op aard'
Mijn grootmoe is alles voor mij
Ach wees niet wreed, heb medelij
Mijnheer, mijnheer, ach wil het mij vergeven.
4. Vandaag werd zij zeventig jaren
En ik dacht al kan zij mij niet zien
Al heb ik geen geld om te sparen
Toch wil ik haar als kleinkind iets biên.
Ik had niet het plan om te stelen
Want dat deed haar wis veel verdriet
Maar ik zag daar die bloempjes zo vele
En dacht één daarvan mist men toch niet.
Refrein:
Ik wou het haar brengen, zij is het wel waard
Mijn grootmoe is alles voor mij
Ach wees niet wreed, heb medelij
Mijnheer, mijnheer, ach wil het mij vergeven. | |
|
|
Dames Dings: opnamebestand (Anna van Gog - Dings en Jeannette van der Putten - Dings)
|
|
[1991-1999]
|
|
|
|
|
|
