|
|
|
1. "Aan bakboord in en stuurboord uit,
Weg met dat nietig graan".
Zo prak een weduwe in Sameet
Met peerlen overstikt gekleed
Vergramd een zeeman aan.
2. Niet één uit het schatrijk Stavere
Zo mateloos als zij.
Haar schepen ploegden elke zee
En voerde voor de verste zee
Steeds nieuwe schatten mee.
3. Nu beval ze eens in grille trots:
"Nu brengt mij van het Noordse strand
Mij 't edelste wat uw oog aanschouwt.
Geen dure prijs die mij onthoudt;
Ga, dien mij met verstand.
4. Toen had de scheepsvoogd lang gewikt
Bij 't onbeslist besluit.
En op het laatste wat zou er boven graan
In glorie van het noord-oosten gaan
Zou twijfelen had uit. | |
|
|
Onder de Groene Linde: opnamebestand
|
|
[1950-1986]
|
| Amsterdam MI: OPN OGL |
|
|
| Transcriptie door Simon Groot naar afschrift NVA. |
|
© 2024 KNAW/Meertens Instituut
