|
|
|
Blauwbaard sprak tot zijn achtste schone:
Ik ga op reis, voor hoe lang dat weet ik niet
Hier zijn de sleutels waarmee g' in huis kunt komen
Maar deze kamer betreedt gij niet!
En zij zong, die meid van Labruyere
En zij zong, die meid van Labberdoes
Toen Blauwbaard zich op reis had begeven
Werd zijn vrouwtje door nieuwsgierigheid gedreven
Ze paste overal waar een sleutelgat maar zat
Tot ze het rechte gevonden had
En zij zong, die meid van Labruyere
En zij zong, die meid van Labberdoes
Ze stak de sleutel in het slot en werd door schrik bevangen
Zeven dode lijken zag zij aan de kapstok hangen
Ze wist niet wat ze doet,
Ze weet niet wat ze moet,
Eensklaps viel de sleutel in het bloed
En zij zong, die meid van Labruyere
En zij zong, die meid van Labberdoes
Hoe ze ook waste, het mocht haar niet baten
Het bloed dat wilde de sleutel niet verlaten
En Blauwbaard die kwam thuis
En maakte veel gedruis:
Over vijf minuten en dan hang je ook in huis!
En zij zong, die meid van Labruyere
En zij zong, die meid van Labberdoes
De arme vrouw vliegt naar de hoogste toren
En riep: Politie! Mijn man wil mij vermoorden!
Maar de politieman, zoals 't gewoonlijk gaat
Liep Oost-Indisch doof te wandelen langs de straat
En zij zong, die meid van Labruyere
En zij zong, die meid van Labberdoes
De arme vrouw, wat moest zij nu beginnen?
Eensklaps, ja, daat schiet haar wat te binnen
Ze hangt reclame uit van Van Houtens cacao
Dit trok de aandacht, daardoor redde men de vrouw
En zij zong, die meid van Labruyere
En zij zong, die meid van Labberdoes. | |
|
|
Onder de Groene Linde: opnamebestand
|
|
[1950-1986]
|
| Amsterdam MI: OPN OGL |
|
|
| Transcriptie door Marie van Dijk |
|
