|
|
|
[13] SAMENSPRAEK TUSSCHEN EEN VISSER EN EEN LANDMAN
Een visser en een landbouwer klagen over hun beider nering, maar realiseren zich ook dat dat weinig helpt en dat ze beter Gods genade kunnen afwachten. Ze verbazen zich erover dat vissers, die zulke grote gevaren doorstaan en daarvoor geheel van Gods zegen afhankelijk zijn, zich niet godvruchtiger gedragen.
Samen-spraek tusschen een visser uyt zee aengekomen, en een landman. Stem: Verdwaelde Koningin, &c.
L:
O visserman seer aerdig,
Welkom al uyt de see.
Z: Ik dank u, landman waerdig,
'k wens u veel zegen mee.
Hoe is 't op 't land?
't Gesaay en 't geplant
Sal het wat vruchten dragen?
L: 't Is slegt gestelt,
Hier op het veld;
Ik heb oorzaek te klagen.
Z:
Wel, mocht het klagen baten,
Ik klaegden heel den dag,
Maer nu dient 't men te laten,
Terwyl 't niet helpen mag.
L: Is 't mee niet wel
Met u, gezel?
Z: Om dat gy dat komt vragen,
Seg ik en mient (*1):
't Is slegt als (*2) 't dient,
Wy krygen groote slagen.
L:
O dat zijn quade zaken.
Dat men geen tyd verbeyd
Seer nodig om te laken.
Z: 't Is ook van u gezeyd:
Men moet respyt
God geven wyt,
En Hem lankmoedig beyen (*3);
't Is yders plicht
Om met voorsicht
Hem (*4) daar toe te bereyen.
L:
't Verwondert my zoo zeere,
Dat die de zee staeg bout (*5),
Daer uyt niet (*6) komt te leeren,
En van sonden ophoud,
Daer meenig storm,
Maekt groot gekorm (*7),
Byzonder op de baren.
Hoe is dat soo,
Dat veel nog znoo (*8)
Haer zelleven verklaren?
Z:
Dat kan ik niet beseffen,
Waer dat het komt van daen,
Daer meenig Zee zoo treffen,
Dat sy aen stukken slaen
Veel Schepen groot,
Soo dat de doodt
Meenig komt weg te rukken.
Door eene smeet (*9),
Eer dat men 't weet,
Moet'er veel neder dukken (*10).
L:
Het schynt my te verwond'ren
Waarom haar 't varend volk
Van 't quaad niet meer afzonderen,
Door 't schrikken van dien kolk.
Hoe is 't met uw,
Word gy niet schuyw
Om de zee meer te bouwen (*11).
Z: Neen! God ik draag
In 't hart gestaag,
Die sterkt my in 't benouwen.
(*1): meen het
(*2): als het lijden kan
(*3): geduldig op Hem wachten
(*4): zich
(*5): bevaart
(*6): niets
(*7): gekerm
(*8): vloeken
(*9): slag
(*10): verdrinken
(*11): bevaren | |
|
|
Camerata Trajectina (artiest),
Het Maassluise Hoekertje: liederen uit de Gouden Eeuw van Maassluis. GLO 5258
|
|
2014
|
|
| 1: 13 |
|
|
|
