|
|
|
Ander liedeken, stemme als t'voorgaende
1.
k'was lestmael in een twist getreden
op het verkiesen van een staet
elck socht sijn reden, op t'best t'ontleden
volghens sijn sin, sijn liefd' of haet
ick daer en teghen niet verleghen
hiel het voor de vrijheijt staen:
dogh elck mompeld'en stompelde
of ick had een fout begaen
ick trock mij dan ten gezelschappen uijt
nam voorders voor mij, en maeckte besluijt
naer de kracht van mijn oordeel, de lasten en voordeel
wat naerder en klaerder te sien van elck een
eer ick van mijn vrijheijt wou scheen ... bis
2.
hun tegenspreken scheen mij een teecken
van afgunst meer als goeden raedt
dies ginck ick steken wel veertigh weken
in t'ondersoeck van ijder staet
k'leij de vruchten en genuchten
van een ijder in een schael
maer d'ongenuchten niet t'ontvluchten
overweeghent altemael
want als ick nu had een maend vijf of ses
de gulsten getast, ick bevond op het lest
datter veele veel liegen, en ander bedriegen
door poften en stoften en brengen s'in pijn
slechts om dat s'eerst bedroghen zijn ... bis
3.
ick toonde mij als sterck gedreven
om al wat weerels was af te staen
en mij te geven om voor mijn leven
de cloosterlicke tucht t'ontfaen
maer k'vonder veele van mijn gespeelen
in dien hun roep niet wel voldaen
en ick hoorde wel aen hun woorden
dat hun veel moest tegen gaen
deen seijde mij dat sij vrij niet te licht
had op haere schouders genomen een plicht
doen s'haer liet verlocken in t clooster te docken [?]
door d'ooghen bedrooghen, en t'uijterlick doet
dat meer gal als hooningh uijt broedt ... bis
4.
Een ander seij: kliet mij verdoven
ick in tnet maer door mijn schult
nu moet ick van mijn licht geloove
de straffe draghen met gedult
als heel mijn proefjaer was een toefjaer
twier al gepresen wat ick deê
maer ick bevinde naer tverbinden
alles tegen mij: niet mee
men liet in het eerste mij nimmer alleen
men hiel mij van doen als een lidt van tgemeen
op dat mijne schijven met mij souden blijven
men terghde men verghde nogh sprack mij van last
vooraleer ick was clooster vast ... bis
5.
als ick int'eerste mij liet bekooren
sprack weer een van een ander slot
men liet mij veel van deughden hooren
en men verhief mijn roep en lot
tscheenen mij binnen al en gelinnen
ghespraeckzaem soet en liefgetal
elck doock t'inwendigh even b'handigh
om mij te krijgen in de val
sij stooken mijn sinnen door staadigh gevleij
t'was soetheijd en goedheijt al wat men mij seij
het dacht mij een hemel, maer twas slechts gewemel
al loosheijt en boosheijt en schijn sonder sijn
en nu isser geen hulp voor mijn pijn ... bis
6.
ick sloegh dan dooghen op mijn vriendinnen
die ick in thouwelick wist gestelt
om t'ondersoecken of het minnen
met meerder soetheijt was verzelt
of m'op de trouwe mochte bouwen
van de jonghmans in t'gemeen
en of hun naemen van liefde quaemen
met hun wercken over een
doch ick vondse verschilligh als duijster en claer
en al hunne liefde maer enckel gebaer
ick kon haest b'ooghen dat all hun gepooghe
vervoeringh en voeringh maer waeren gezet
om het vrauwvolck te krijgen int'net ...bis
7.
Een magazijn van schoone woorden
heeft eenen vrijer staag ter hand
waerbij, op hoop of hij bekoorde
list en bedrogh hij tsaem inspant
hij sal verweeren, hij zal zweeren
dat hij u mint en anders geen,
tot ghij bedodt sijt, soo ghij soo sot sijt
van te dencken dat hij t'meent:
verkrijght hij maer eens een bress op tgemoedt
hij maekt sigh haest meester van lijf ende goedt
en sal sulcke wetten niet laten te setten
die hoonen en toonen dat al sijn gedragh
nergens meer als op baetzucht en sagh ... bis
8.
Dogh laet mij nogh de best uijtkippen
schoon men van duijst schaers een en vint
die als de woorden hem ontglippen
alsoo oock metter herten mint:
als ghij met liefde hem geriefde
kreeg sijn vaste min een krack
want min lijdt hinder, en word minder
die verzelt is met gemack
dogh schoon t'u nogh al na wenschen vergaet
de lasten te draghen des houwelicx staet
een man te volkommen, geen tijdt uijtgenomen
is een zaeck die t'vermaeck dat daeraen is vast
maer doet strecken tot overlast ... bis
9.
Dus soete vrijheijd k'keer tot u weder
uw soetheijdt'al te boven gaet
ick legh de veder nimmer neder
die mij verheft en stelt in staet
van niet te vresen: in vrij te wesen
alleen stell'ick al mijn geluck
ick wil eer sterven eer ick u derve
of onder eenigh jock mij buck:
ghij dient mij alleen en sijt alle mijn vreught
ick acht en betracht u, en schenck u mijn jeught
ick wil u bewaeren, en allen mijn jaeren
met blijheijd in vrijheijd verslijten ick sijn
in vrijheijt aleen vrij van pijn ... bis
| |
|
|
Nederlandse en Franse wereldse liederen
|
|
1600-1700
|
| Gent UB: Hs 898 |
| f6v |
|
| Transcriptie van titel, wijsaanduiding en liedtekst, naar bron, diplomatisch. Door Pieter Moelans. |
|
