|
|
Ic weet een vrauken wel bereit, Zij heeft mijn hert bevaen. Met haerder groeter mijnlicheit Ic en can haer niet ontgaen. Haer jonste moet ic draghen, Haer wesen es zo wel ghedaen: Zij staet in mijn behaghen. Scoender vrauwe en sach ic noit, Dies wil ic mij vermeten. Tes recht dat ic haer vrienscap doe, Want zij doet mij druck vergheten. Reijn sijn al haer sinnen, Mij es te bat dat icse ansie, Dat vraukin dat ic beminne. | |
|
Chansonnier Hieronymus Lauweryn van Watervliet
|
1505-1507
|
Londen, British Library, Add. 35087 (in facsimile) |
f65v |
|
Transcriptie afkomstig uit het corpus (databank) Het Nederlandse Meerstemmige Lied van J.W. Bonda |
|