|
|
|
Vande heerlijcke triumphe over tvertrec der Walen uut Groeningen.
Na de wyse vanden Grave van Roomen.
Hoort toe alleghelijcke
Van vreuchden een nieu Liet,
Van Groeningen die stadt rijcke
Voorwaer ick lieghet niet,
Men sach daer triumpheren
Door al die gantsche Stadt
Tsavonts te seven uren,
Die Teertonnen branden radt.
Op een vrydach sonder loghen
Int ses en tseventichste Jaer,
Die Walen uut Groeningen togen
Veel blyschap was aldaer:
Men sach van vreuchtontspringhen
Over die straet cleyn end groot,
Die thien jaer ons straten beginghen
Zijn wy van verlost bloot.
Men sach daer vreucht hantieren
Met de Clocken cleyn end groot,
Daer was noyt schoonder vieren
Op Sint Martens Toren minjoot,
Die schalmeyen hoordemen speelen
Opt Wijnhuis met soet gheluyt,
Met Harpen ende veelen
Soo toghen die Walen uut.
Souden wy ons niet verheughen
Wy waeren in grooten noot,
Niet ghenoech connen wy ons verneugen
Want sy ons maeckten bloot:
d'Overlast is niet om vertellen
By t'goet van ons ghedaen,
Seyden zy int vanghen der Cornellen
Die u met moort en brant wou slaen.
Ick sal u gaen verclaeren
Dat in gheen Heeren Lant,
Meer blydschap is weervaren
Alst in Groeninghen is bekant,
Van Picktonnen branden, en delven
Te drincken oock voor de deur,
s'Nachts tusschen thien en elven
Quam ons d'ongheluck veur.
Tghebeurde met veel schromen
Al op der selver nacht,
Dat die Thoren in brant is comen
Daer was soo groot gheklach,
Men hoorde karmen en weenen,
Och wat jammer is hier gheschiet,
Hier toe kan helpen onser gheenen
t'Mach branden so lang alst God belieft.
Die vlam is opgheslaghen
Al in den Toren hooch,
Die balcken branden by vlaghen
Om dat sy waren soo drooch:
Die Clocken hoordemen klincken
Zy vielen al op den gront,
Die vlamme sachmen blincken
Theeft soo menich hart doorwont.
De Pijnappel is ghevallen
Van boven aff ter neer,
Het maeckte groot gheschalle
De borghers deden groot weer,
Inde Kerck zijn zy gheloopen
Met water alsoo ras,
Hebbent over al begoten,
Al op dat selve pas.
Wy zijn nu nieuws gheboren
Borghers hebt goeden moet,
Danckt God int hoochst' vercoren
Dattet hier by bleve goet,
Die schaed' is te verwinnen
Tis nu oock al ghedaen,
Maer tot Antwerpen binnen
Is meer schaede ontfaen.
Mochtet ander Steden ghelucken
Soo te worden het Crychsvolck quijt,
Zy wenschten meer Torens ontstucken
Al sonder langher respijt,
Men siet claerlijck voor ooghen
Dat de Prohecy is vervult,
Dat die Toren in brant is ghevloghen
Weest doch hierin verdult. | |
|
|
Een Nieu Geuse Lieden boecxken/ Waer inne begrepen is den gantschen Handel der Nederlantscher geschiedennis/ [sic] dees voorleden thien Jaren tot noch toe toeghedragen/ eensdeels onderwijlen in Druck wtgegaen/ eensdeels nu nieu byghevoecht. Midtsgaders sommighe schoone Refereynen/ ten seluen Propooste dienende/ hier achterbyghestelt. Nu nieuwelick vermeerdert/ ende ghecorrigeert. Pro Lege, Rege, & Grege. [houtsnede 'Viue le Gues'] Viue Dieu, La Santé du Roy, & la Prosperitè [sic] des Geus.
|
|
[1578?]
|
| Parijs Bibliothèque Nationale: Rés. p. Yi 24 |
| f107r |
|
| DBNL, naar Kuiper & Leendertz 1924. |
|
