|
|
ffyl vngelüyckß yst vff ertden da ffür mych got behoedt ych woenssch ym heymlych leytden der myr yn weder reyt daß ych mych ssolt affwentden der mych alß gontz ergan myn leffen wylt ssych entden wan ych yn ffayren lan
[2] alzit wyl ych got bydden daß mych wyl erhoyren vnd alle myn gedancken alzit zom besten keyren vnd alle myn gedancken de staendt myr zü noch yn geyn leyffer viff dysser erden ssal myr komen yn mynen ssyn
[3] Langzit yst neyt eeywwych daß haff ych offt gehoyrt ych hoff noch zo erlangen waß myn hertz begert rych got sschyckt myr daß gelüyck zo ssyner gelichener zyt ych wyl mych nycht aff wentden eß ssy wetder leyff noch leyt
[dipl. ed. T. Brüggemann]
1. 'Veel ellende is er op aarde, waarvoor God mij behoedt. Ik wens dat hij mij stilletjes begeleidt. Dat ik me moet afwenden van wat mij als gunst tegemoet trad. Mijn leven zal zich veranderen, wanneer ik hem mij leiden laat.'
2. 'Altijd bid ik tot God of hij me wil verhoren en mijn gedachten altijd ten goede wil keren. En al mijn gedachten komen mij toe noch in geen leyffer (leven?) op deze aarde zal in mijn gedachte komen. 3. 'Een lange tijd betekent niet eeuwig, dat heb ik vaak gehoord. Ik hoop nog te verlangen (bereiken), wat mijn hart begeert. De rijke God schenkt me het geluk op een door hem uitgekozen tijdstip. Ik wil me niet afwenden, het is lijf noch leed.'
[parafr. vert. T. Brüggemann] | |
|
Liedboek van Kathryn van Hatzfelt
|
1530-1540
|
Berlijn, Staatsbibliothek Preussischer Kulturbesitz, ms. germ. 4o 1480 (olim Cheltenham, Ms. Phill. 9649) |
f26v |
|
|
|