|
|
|
Ade myt leyde
ich van dyr schiede
dar durch myn hertz
vnfregelich smertz
alle stondt erfynt
und ist vntzint
in jamers wee
Ade aene dich lust myr geyne vreuwede nyet me
Ade myn frunt
der ich geyne zyt
an zu [...]
verdriessen mach
hayn ich myr gewendt
ind byn ellend
in leyt ich ste
Ade aene dich...
Ade gedenck
dyne truwe mich krenkt
vnd halt recht maeß
vergyß nyet das
als du waill weyß
dyn truwe war mich ließ
[.]yn vur Eehe
Ade aene dich lust myr geyne vreuwede niet me
[ed. J. Oosterman]
1. 'Vaarwel, met pijn in het hart neem ik afscheid van je. Daardoor lijdt mijn hart onzeglijke pijn. Alle mooie ogenblikken zijn in jammerlijke vlammen ontstoken. Adieu, aan jou zal ik nooit meer vreugde beleven.'
2. 'Vaarwel, Mijn vriend, aan (bij?) wie ik geen tijd onbenut mag laten, nu ik afgekeerd en ellendig ben. Vol pijn sta ik voor je.'
3. 'Vaarwel en gedenk, dat jouw trouw mij krenkt. En houd goed de maat, vergeet niet dat jouw trouwe ... mij heen liet gaan voor ... Adieu, aan jou zal ik nooit meer vreugde beleven.
[parafr. vert. T. Brüggemann] | |
|
|
Liedboek van Kathryn van Hatzfelt
|
|
1530-1540
|
| Berlijn, Staatsbibliothek Preussischer Kulturbesitz, ms. germ. 4o 1480 (olim Cheltenham, Ms. Phill. 9649) |
| f7v |
|
|
|
