|
|
|
Drij konnyngen uut Orienten
Quamen toe Jherusalem;
Sy vraechden, waer is hy gebaren
Die connynck der Joeden?
Sy saghen in Orienten
Een sterne fijn,
Sy quamen om aen te beden
Dat kijndekijn.
Een kijndekijn is ons gebaren
In Bethleem,
Des had Herodes toorne,
Dat scheen aen em.
Als Herodes dat vernam,
Dat een konnynck gebaren was,
So was hy toornich ende gram
Ende hy vergan on des,
Dat hy verliesen solde
Sijn rijc seer groot,
Hy dacht, woe hy mocht brengen
Dat kijndekijn ter doot.
Een kijndekijn is ons gebaren etc.
Herodes sprack den konnyngen toe:
Gaet hyn ende sueckt dat kijnt
Mit also groter werdicheit,
Ende, so men van on seget, hij is konnynck
Baven allen konnyngen;
Hy is so fijn,
Men seget, hij sal besitten
Dat rijcke mijn.
Een kijndekijn is ons gebaren etc.
Als gy dat kyndekijn hebt gevonden,
So komt weder om tot my,
Dat ick in korten stonden
Mach weten, waer et sy,
Dat ick oeck aen mach beden
Dat kijndekijn,
Dat heft so seer doersneden
Dat herte mijn.
Een kijndekijn is ons gebaren etc.
Herodes vraechden de vroden,
Waer dat kijndekijn gebaren was;
Sy seyden: heer, in Bethlehem,
Als die propheet ons las,
Dat daeruut solde komen
Een here fijn,
Die noch besitten solde
Dat rijcke dijn.
Een kijndekijn is ons gebaren etc.
Als die drije konnyngen quamen
Buten Jherusalem,
Mit vrouden sy vernamen
Die sterne staen voer om
Ter steden dat sy vonden
Dat kijndekijn,
Yn duekeren gewonden
By der moder syn.
Een kijndekijn is ons gebaren etc.
Die konyngen aenbeden dat kijndekijn
Van dertien daegen alt,
Sy offerden on ter stonden
Wijrroick, mijrre ende golt
Mit groter werdicheiden,
Des was wal noot,
Sy vonden on ter steden
Van haeven bloot.
Een kijndekijn is ons geboren etc.
Als die konnyngen slapen wolden,
Sprac die engel tot om,
Dat sy niet weder kijren en solden
Al to Jherusalem.
To een anderen paeden
Sijn sy gekijrt,
Al na des engels rade,
Als men ons leert.
Een kijndekijn is ons gebaren etc.
Nu laet ons laven dat kijndekijn,
Dat Jhesus is genant,
Dat hij ons wil bekijren
Al in dat suete land,
Daer die engelen God laven
Tot alre tijt:
Dat gun ons God hijr baven
Van hemelrijck!
Een kijndekijn is ons gebaren etc. | |
|
|
Werdener Liederenhandschrift
|
|
2e helft 15e eeuw
|
| Werden, Pfarrarchiv |
| p65 |
|
| Komrij 1994, 458 |
|
