|
|
|
Noch op die selve wijse: 'Troeren moet ic nacht ende dach', int gheestelijc.
1 Trueren moet ic nacht ende dach
Ende liden groot verlanghen;
Des lidens naem ic gaern verdrach
Dat my heeft ombevanghen.
Verdriet coemt my soe menichvout,
Trueren heeft my in sijn ghewout,
Ic en machs oeck niet ontganghen.
Verdriet coemt my so etcetera.
2 In wat plaetse dat ic bin
Moet ic des lijdes wachten;
Daer en coemt gheen blijscap in minen sin
By daghe ende oeck niet by nachten.
Mit vreesen bin ic ombevaen,
Dat cost my also menighen traen,
Onser God wiltet my versachten.
3 In alle deser werelt wijt
En weet ic druck tontvlieghen:
Men en vint niet anders in deser tijt
Dan valsheit ende bedrieghen.
Want die trou is ghebleven doot,
Die waerheit is in grooter noot,
Si wort ghedruct mit lieghen.
4 Och, rijck Heer God, hoe wee is my
In deser werelt te wesen!
Mocht ic van sorghen wesen vri
Soe waer mijn hert ghenesen.
Maer lacie, het is al om niet!
Hier en is niet anders dan verdriet,
Ende altoes anxt ende vrese.
Maer laci etcetera.
5 Druck, liden, moet mijn eyghen sijn;
Ic en mach oeck niet ontvaren;
Maria, die reyne Maghet fijn
Wil my altijt bewaren.
Si is mijn troest al op aertrijc,
Ic wil Haer dienen ghetrouwelijc;
Al leefde ic oeck dusent jaren.
Si is my troost al op aertrijc,
Ic wil Haer dienen etcetera.
6 [35v] Och, rijck Heer God, hoe wellust my
Uut deser werelt te scheyden!
O, Maria, weest my bij,
Ende wilt mijn siel gheleiden.
Al is mijn aventuer dus cranck,
Als ic coem inder enghelen sanc,
Sel droefheit van my sceiden.
(1) True etcetera. | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f35r |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
