|
|
|
Op die selven wijse: een suverlijc lyedekijn.
1 Coemt, Jhesus lief, int herte mijn,
Leert my daer minnen soeticheit;
Voertmeer suldi di liefste sijn,
Die werelt mijn is my verleit.
2 In U liefte wil ic sterven
Natuer, lustende sinlicheit;
Ende ghenoecht der werelt derven,
Ende troest daer menschelicheit.
Ende ghenoecht der
3 Baet ende troest ende onderstant
Gheer ic van U, Minnelijke Heer!
U mijn heeft my weest onbecant,
Dat rout my uttermaten seer.
U min heeft my
4 Nu wil ic voertmeer al mijn tijt
In Uwe lieft ghevanghen sijn,
Mit neersticheit
ende grote vlijt
U dienen na tvermoghen mijn.
Mit neersticheit ende | |
|
|
Handschrift Meerman
|
|
[1525 ca.]
|
| Brussel KB: II 2631 |
| f29v |
|
| H. Joldersma, naar bron, kritisch. |
|
