|
Een nyeu liedeken.
IN oostlant wil ic varen.
Mijn bliuen en is hier niet lanck
Met eender schoonder vrouwen
Si heeft mijn herteken beuaen.
Hi nam dat maechdeken bijder hant.
Al bider witter hant.
Hi leydese op een eynde
daer hi een beddeken vant
daer lagen si twee verborgen
den lieuen langhen nacht
Van tsauonts totten morghen
Tot dat scheen den lichten dach.
Wel op ridder coene
Sprack si dat meysken fijn
Keert v herwaerts omme
Mi wect een wilt vogelken.
Hoe soude ic mi omkeren
Mijn hooft doet mi so wee
En waer dat niet geschiet.
Ten schiede nemmermeer
Had ic nv drie wenschen
Drie wenschen also eel
So soude ic nv gaen wenschen
Drie roosen op eenen steel.
Die een soude ick plucken
die ander laten staen
die derde soude ic schencken
der liefster die ic haen.
Aen ghene groene heyde.
Daer staen twe boomkens fijn
die een draecht noten muscaten
die ander draecht nagelkijns.
Die naghelen die zijn soete
die noten die zijn ront
Wanneer so sal ic cussen
Mijns liefs rooden mont.
Die ons dit liedeken sanck
So wel ghesonghen hae.
dat heeft gedaen een lansknecht
God geue hem een goet iaer. | |
|
|
Een schoon Liedekens. Boeck inden welcken ghy in vinden sult. Veelderhande liedekens. Oude ende nyeuwe Om droefheyt ende melancholie te verdrijuen. Item hier sijn noch toe ghedaen Meer dan Veertichderhande nyeuwe/ liedekens die in gheen ander liedekens boecken en staen. Hier achter aen vervolghende [Antwerps liedboek]
|
|
1544
|
| Wolfenbüttel Herzog August Bibliothek: A: 236.5 Poet |
| f55v |
|
| DBNL/werkgroep Joldersma, naar bron, diplomatisch. |
