|
|
een nieu lyedeken op de wyse Alsmen in deucht etc.
Wel op myn luth / met droef acoort wylt claghen Den noot en tlast / dat ick eylaes moet draghen Synght myn fortuyn / claer op den hoechsten t[r]oon Verhaelt de vluecht / vande wyse clergesse Betruert tafzyn / van zyn lieste meestresse Synght ouerluydt / myn onverdyenden loon
Schreyt ooghen beed / ouer myn swaer verdryeten Och tranen heet / wylt uwen vloet wt schyeten Dat uwen loop / Immermeer zy vercort Voor dat de doot / my tleuen eens zal eynden En de fataels / susters my sullen schenden of dat myn lyefd / oock eens verandert wordt
Myn hope sterft / wat wyl ick meer verwachten Troost en confoort / dat my soude versaechten Vlyet nv van my / vruecht In voorleden tyt Ick bem eylaes / als de vertrede wormen Of als een schep / zonder mast Inden stormen Dusent droefheyt / doet my nv desen stryt
Maer op wat Ionst / zoud[e] ick myn hope strecken Myn schoone son / syetmen heel ver vertrecken Met haer schoon lycht / dat my eer heeft verclaert In duysterheyt / moet ick eylachen suechten Sorghe my quelt / tys al vreesen en duechten Myn herten lust / Is met rauwe beswaert
Haer fyer ghelaet / en haer wreet eerbaer wesen Deerste blom vruecht / van haer Ionckheyt gepresen Haers herten lycht / met den vermeyllen mont Haer soeten sangh / bouen den nachter ghale Myns leuens gheest / [-dies]<+dyt> is noch prynsepale Wert my ontstolen / dies leef ick nv doorwondt
O lyefde blynt / wel blent In al myn lyden Waerom moecht ick / de kennys niet vermyden Van haer schoonheyt / die ick doch deruen moet Ist om dat ick / deruende zulckx ghesyechte Leuende doot / zou blyuen Int tghewychte Dat is gheen lyefde maer tyeranie verwoet
Doen ick met doogen / de nymphe mocht ghenaken Pine was vruecht / hoe wel dat my doorstaken Haer pylen scherp / van onderscheen vyertuyt Laet Iupiter / met al zyn bleyxem commen Hoe groot ghewelt / ick zalder niet voor schroomen Can hy meer last / op my nv ghyeten wt
Den drouven dach / dat zy my is ontvloden Ick most doot zyn / door die craecht vande goden Den gheest was wech / tverstant al om beraest Want hadde ick dien / schecht doen syen connen vlyegen Het Is alzoo / wat wyl ick veele lyeghen Ick wa[r]e ghestoruen seuen mael metter haest
Nu ick maer leef / In duyster naechten doodych O ooghen twee / waertoe zyt ghy my noodych Tys al verdryet / Ick en bem nerghens vry Ghehoor eylaes / zult ghy my oock ghebreken Neen . tsoet gheluyt / haers monts hoor ick niet spreken Daerom vertreckt / ghy hebdt oorloef van my
Prynsesse
Gheluckych is / voor / damourues verstanden Den voghel schoon / van de Indysche landen Hy sterft en siet der sonne claerheyt groot Waerom ist dat / ick tleuen zoo niet messe Ghewillych Int ansyen van myn prynsesse Soude ick eylaes / my gheuen Inde doot
fynis 1599 truert met IVH | |
|
Album amicorum van Aefgen Claesdochter van Giblant
|
1598-1600
|
Den Haag KB: 135 K 36 |
f65v |
|
Willem Kuiper, naar bron, diplomatisch. |
|
© 2025 KNAW/Meertens Instituut